യാത്ര

പുറത്തേക്കുള്ള വാതിലുകളടയുമ്പോള്‍..

യാത്രകള്‍ സ്വന്തം ആത്മാവിലേക്കാവട്ടെ.

പവിത്രമായ ദേവാലയങ്ങളുണ്ടവിടെ,

ദൈവത്തിന്‍റെ മനോഹരമായ ഭാവങ്ങളും.

ശാന്തിയുടെ ആ കല്‍പ്പടവുകളില്‍

വെറുതെയങ്ങനെയിരിക്കാം കുറച്ച്..

പിന്നെ!

പ്രത്യാശയുടെ കഥകളും, പ്രണയത്തിന്‍ കവിതകളും

പൂവിട്ടു നില്‍ക്കുന്ന ഉദ്യാനത്തിലൊന്നലയണം.

ശേഷം!

ഗൃഹാതുരത പാകിയ ഇടവഴികളിലൂടെ

പതിയെ നടന്നു പോയ്..

ഓര്‍മ്മകള്‍ തെളിനീരായൊഴുകുന്ന

പുഴയിലിറങ്ങിയൊന്നു ഹൃദയം നനച്ചിടാം..

അങ്ങനെ ചൈതന്യമേറ്റു തിരിച്ചു നടക്കുന്നേരം

ആ വാതിലുകള്‍ മലര്‍ക്കെ തുറന്നിട്ടേക്കണം

പരക്കട്ടെ ഈ ജീവിതത്തിന്‍റെ സുഗന്ധം

നമുക്കു ചുറ്റും സ്നേഹമായും കാരുണ്യമായും..